Mbuh
Mending nek sik dituku ki buku cerita, novel opo komik, ki ono ceritane, ono tokohe, ono alur’e, konflik, klimaks n antiklimaks’e lha nek sik dituku buku2 model perangkat jaringan, mikrokontroller, sing dadi pangerane sopo, musuhe sopo ora jelas wong gak ono tokohnya kok.
Sejak kecil kebiasaan dengerin dongeng kancil nyolong timun sih, jadinya waktu sekolah seneng klo pelajaran sejarah, soale ono tokoh’e ora ketang mengko tokoh’e kalah, dipateni po diapusi koyo pangeran diponegoro tapi minimal iso diikuti jalan ceritanya, lha nek cerita mbangsane aljabar, silogisme, akar kuadrat ha yo marake uteke jereng
He emang kudu nggedruk2ke utek meneh ben luwih encer, encer umbelen yak e, wong uteke ora cemanthel2, mbuh kudune goleke canthelan seko opo, seko duit satusewuan 10 yak e lagek gelem nyanthel. He lah kuwi sih jenenge matre
Hahaha….
Kok nasibe gak jauh beda ma aku yakk..
Eh tapi kalo giliran dah dateng moodnya malah bisa berhari hari baca bukune je Yok, sampai sampai yang lainnya ggiliran di cuekin 😛
ha iki wis tuku buku loro meneh ning yo tetep mocone mung sak lembar sak lembar, ben suk nek gek butuh wae lagi moco sak lembur sak lembur 😀
mending buku silat ae Yo, ben kipase tetep ono …
*kipas maning, kipas maning*
kipasku manah tante? udah bosen pake kapak nagageni 212 e